Dr Ömer Süha Uslu
Hayvansal gübreler hakkında
Ali Bey sizin gibi bazı çiftçilerimiz daha kolay olduğu için ahır gübresini iyice yanmadan tarlaya uyguluyorlar. Hem teknik hem de bilimsel açıdan hiçbir zaman hayvan gübresinin yaş olarak, taze olarak yani çürümeden kullanılması tavsiye edilmemektedir. Bunun muhtelif zararları söz konusudur (yabancı ot tohumlarının yayılması, zararlı mikroorganizmaların toprağa yerleşmesi, hastalık ve zararlılarda artış, özellikle genç bitki köklerinin yanan gübreden etkilenmesi, yanma esnasında ortaya çıkan ve bitkilere zarar verebilecek zehirli (toksik) ve asitli bileşiklerin ortaya çıkması gibi). Yanmış gübrede bu zararlar en aza indirilmiş olur. Yaş gübrenin ayrışması ve çürümesi uzun sürer. Böyle bir gübrenin toprak için faydadan çok zararı vardır. Özellikle toprakta bulunan azot çürüme esnasında mikroorganizmaların kendi ihtiyaçları için kullanılır ve azalır. Gübrenin yanması ortama göre değişmekle birlikte en az 3 aylık bir sürede gerçekleşir. Bu süre 6 ay ya da 12 aya kadar da uzayabilir. Yanmamış gübre içinde içindeki bitki besin elementlerini bitkilerin almaları mümkün değildir. Yanma gübreyi bitki için daha uygun bir hale dönüştürür. Özellikle yabancı ot tohumları ve hastalık etmenlerinin ortadan kaldırılması için bekletme önemlidir. Bekletme esnasında bir miktar besin maddesi kaybı da söz konusudur. Bu sebeple yanma esnasında iyi korunması önemlidir. Ahır gübresinin yanmış olmak kaydı ile toprağa uygulanma zamanı da çok önemlidir. Ağır bünyeli (killi) topraklarda sonbaharda, hafif bünyeli (kumlu) topraklarda ise ilkbaharda verilmesi iyi olur. Yağış bir diğer önemli husustur. Kışı çok yağış alan bölgelerde ilkbaharda, az yağış alan bölgelerde ise sonbaharda uygulanmalıdır.