Harman sonu, buğday anızına 4 ton/dekar yanmış tavuk gübresi atıyoruz ve 30-35 cm derinliğinde sürüm yapıyoruz.Kasım ayında S bacak kaz ayağı ile karıştırılır, hava müsait olursa Şubat 20 açık havalarında tekrar karıştırılır,Nisan başında tırmık çekilerek halı gibi taranır, diferansiyelli buğday ekim mibzeri ile 2 kg/dk olacak şekilde ekim yapılır ve merdane çekilerek sıkıştırılır.Hayvan gübresi kullanılmadıysa 50 kg taban gübresi tırmık çekmeden önce serpilir.
Mısır ve buğday ekimlerinde yeterli ot mücadelesi yapılmışsa yer ot getirmez, yonca kaba ottan çekinir, ilacı var, kullanılır.Ispatan otu altındaki yoncayı gölgesinden dolayı ilk bitişte kurutur.
Mevsimin aşırı kurak gittiği yılda yüzünde kalmıştı ve hiç büyüyememişti, son bahar yağışlarıyla toparladı, 2. yıl sağlamlaştı.Sonbahar ekimini genelde tercih etmiyoruz, don riski oluyor, kök yapamadan kayboluyor.
İlk biçimler genelde %50-70 otlu olur, koyuncular çok arar, buzağılar için gereklidir, 2. ve sonrası biçimler sade yonca olur.
Yoncanın içinde kışın su durmamalıdır, kökünü çürütür.Asma, su durmayan, taban arazide 10 yıla kadar biçilebiliyor.
Sonbaharda sezon sonu tarlaya tırmık çekilir, çatal yapmasını sağlar.
Seyrekleşmişse fiğ, kılçıksız buğday, yulaf v.s. içine serpilir ve ilkbaharda güzel balye döker.
