Meksikalı Çiftçi Atık ' Siyah Su ' Endişesi Taşıyor
[size=12pt]Mıxquıahuala, Meksika
Marcelo Mera Bárcenas 96 kilometre uzaktaki Mexico City ' den gelip vadiye dökülen pis kokulu lağım sularıyla gündüz gece demeden eskiden çorak olan bu arazide mısır ve yonca tarlasını suluyor. Mezquital Vadisi ' nden geçen yollardan bakıldığında, yemyeşil araziler ve söğüt ağaçları muhteşem görünüyor. Ancak yakından bakınca durum farklı. Mera ' nın suladığı her bir hektar için para aldığı tarlasında, bu bereketliliği besleyen suyun kokusu ve görüntüsü duyuları körleştiriyor. Korunma için ayağındaki plastik botlarından başka bir şeyi olmayan Mera, bu suyun bir zarar vermediğine dair yaygın inanca itibar etmiyor. Her gece deterjanla yıkanmanın sudan kapılabilecek hastalıkları uzak tutacağına da inanmıyor. Elinde çıbanlar çıktığını ve genelde grip veya nezle olduğunu söylüyor. Bu topraklarda 15 yaşından beri çalışan 53 yaşındaki Mera, 'Tabii ki bizi etkiliyor çünkü su çok kirli. Ancak bu konuda yapılacak bir şey yok' diyor. Son 100 yıldır Mexico City çiftlikleri sulamak için atık sularını kuzeydeki Hidalgo Eyaleti ' ne gönderiyor. Sulama ağları ve kanalları vasıtasıyla bu topraklara gelen ve çiftçilerin 'siyah su' olarak adlandırdığı bu su tarlalara boca ediliyor. Hükümetin sonunda büyük bir atık su arıtma tesisi inşa edeceğine dair haber duyulunca, buradaki çiftçilerin mutlu olduğunu düşünebilirsiniz. Ancak onlar bu gelişmeye şüpheyle yaklaştılar. Çocukluğundan bu yana ailesinin 5 hektarlık çiftliğinde çalışan 60 yaşındaki Gregorio Cruz Alamilla, 'Bu su olmadan, hayat olmaz' diyor. Gelen suyun içinde zehirli kimyasallar olduğunun farkında ve sulama sonrasında tarlasından plastik şişe ve çer çöp temizlemekten sıkılmış ancak burada yaşayanların çoğu gibi suyun arıtılmasından endişe duyuyor. Atık suyu arıtmanın zararlı maddelerle beraber yararlı malzemelerden de temizleyeceğinden korkuyorlar. Bu bölgeyi bu kadar verimli yapan şeyin suyun içindeki doğal gübre olduğunu biliyorlar. Ayrıca hükümetin verdiği güvenceye rağmen, çiftçiler suyun arıtıldıktan sonra tekrar Mexico City ' e yönlendirileceğinden ve arazilerinin susuz kalacağından endişeleniyorlar. Cruz, 'Eğer bu siyah suyu geri alırlarsa açlıktan ölürüz. Yapmayı bildiğimiz tek şey tarımcılık' diyor. Gelişmekte olan ülkelerde atık suların tarım için kullanılması yaygın. Ancak araştırmacılara göre, Mezquital Vadisi ' nde diğer bölgelere nazaran çok daha kapsamlı kullanılıyor. Vadinin 900 kilometre karelik alanı tüneller, nehirler, göller, barajlar ve inşası 14 ' üncü yüzyıla dayanan rezervuarlar yoluyla yapılıyor. Ayrıca Mexico City ' in atık suları hiçbir zaman kontrol altında tutulamadı. Yağmur mevsimlerinde kanallar taşınca bu atık sular sokaklara akıyor. Ulusal Su Komisyonu için arıtma ve su sağlama projesini yürüten Ernesto E. Espino de la O, 'Bu çok bilinen bir sorun ancak biz hiçbir zaman yeterli dikkati göstermedik' diyor Taşmaların önüne geçmek için federal hükümet 62 kilometrelik bir tünel inşa ediyor. Böylece tüm su kuzeye yönlendirilecek. Çiftçilere göre bu atık suyun iyi olduğunun en belirgin kanıtı etraflarındaki yeşillik. Hasat edilen yonca çiftliğinde otlayan koyunlarına bakarken konuşan 75 yaşındaki 5 ' inci nesil çiftçi Jesús Aldana Ángeles, 'Bitkiler zehri emmiyor. Aksi takdirde ölürlerdi' diyor. Evinin etrafını siyah bir kale hendeği gibi saran bir sulama kanalının üzerinden geçiyor ve 'Zehirli sular hiçbir şeyi yeşil yapmaz. Ama siyah su burada her şeyi yeşil yapıyor' diyor.
[/size]
[size=12pt]Mıxquıahuala, Meksika
Marcelo Mera Bárcenas 96 kilometre uzaktaki Mexico City ' den gelip vadiye dökülen pis kokulu lağım sularıyla gündüz gece demeden eskiden çorak olan bu arazide mısır ve yonca tarlasını suluyor. Mezquital Vadisi ' nden geçen yollardan bakıldığında, yemyeşil araziler ve söğüt ağaçları muhteşem görünüyor. Ancak yakından bakınca durum farklı. Mera ' nın suladığı her bir hektar için para aldığı tarlasında, bu bereketliliği besleyen suyun kokusu ve görüntüsü duyuları körleştiriyor. Korunma için ayağındaki plastik botlarından başka bir şeyi olmayan Mera, bu suyun bir zarar vermediğine dair yaygın inanca itibar etmiyor. Her gece deterjanla yıkanmanın sudan kapılabilecek hastalıkları uzak tutacağına da inanmıyor. Elinde çıbanlar çıktığını ve genelde grip veya nezle olduğunu söylüyor. Bu topraklarda 15 yaşından beri çalışan 53 yaşındaki Mera, 'Tabii ki bizi etkiliyor çünkü su çok kirli. Ancak bu konuda yapılacak bir şey yok' diyor. Son 100 yıldır Mexico City çiftlikleri sulamak için atık sularını kuzeydeki Hidalgo Eyaleti ' ne gönderiyor. Sulama ağları ve kanalları vasıtasıyla bu topraklara gelen ve çiftçilerin 'siyah su' olarak adlandırdığı bu su tarlalara boca ediliyor. Hükümetin sonunda büyük bir atık su arıtma tesisi inşa edeceğine dair haber duyulunca, buradaki çiftçilerin mutlu olduğunu düşünebilirsiniz. Ancak onlar bu gelişmeye şüpheyle yaklaştılar. Çocukluğundan bu yana ailesinin 5 hektarlık çiftliğinde çalışan 60 yaşındaki Gregorio Cruz Alamilla, 'Bu su olmadan, hayat olmaz' diyor. Gelen suyun içinde zehirli kimyasallar olduğunun farkında ve sulama sonrasında tarlasından plastik şişe ve çer çöp temizlemekten sıkılmış ancak burada yaşayanların çoğu gibi suyun arıtılmasından endişe duyuyor. Atık suyu arıtmanın zararlı maddelerle beraber yararlı malzemelerden de temizleyeceğinden korkuyorlar. Bu bölgeyi bu kadar verimli yapan şeyin suyun içindeki doğal gübre olduğunu biliyorlar. Ayrıca hükümetin verdiği güvenceye rağmen, çiftçiler suyun arıtıldıktan sonra tekrar Mexico City ' e yönlendirileceğinden ve arazilerinin susuz kalacağından endişeleniyorlar. Cruz, 'Eğer bu siyah suyu geri alırlarsa açlıktan ölürüz. Yapmayı bildiğimiz tek şey tarımcılık' diyor. Gelişmekte olan ülkelerde atık suların tarım için kullanılması yaygın. Ancak araştırmacılara göre, Mezquital Vadisi ' nde diğer bölgelere nazaran çok daha kapsamlı kullanılıyor. Vadinin 900 kilometre karelik alanı tüneller, nehirler, göller, barajlar ve inşası 14 ' üncü yüzyıla dayanan rezervuarlar yoluyla yapılıyor. Ayrıca Mexico City ' in atık suları hiçbir zaman kontrol altında tutulamadı. Yağmur mevsimlerinde kanallar taşınca bu atık sular sokaklara akıyor. Ulusal Su Komisyonu için arıtma ve su sağlama projesini yürüten Ernesto E. Espino de la O, 'Bu çok bilinen bir sorun ancak biz hiçbir zaman yeterli dikkati göstermedik' diyor Taşmaların önüne geçmek için federal hükümet 62 kilometrelik bir tünel inşa ediyor. Böylece tüm su kuzeye yönlendirilecek. Çiftçilere göre bu atık suyun iyi olduğunun en belirgin kanıtı etraflarındaki yeşillik. Hasat edilen yonca çiftliğinde otlayan koyunlarına bakarken konuşan 75 yaşındaki 5 ' inci nesil çiftçi Jesús Aldana Ángeles, 'Bitkiler zehri emmiyor. Aksi takdirde ölürlerdi' diyor. Evinin etrafını siyah bir kale hendeği gibi saran bir sulama kanalının üzerinden geçiyor ve 'Zehirli sular hiçbir şeyi yeşil yapmaz. Ama siyah su burada her şeyi yeşil yapıyor' diyor.
[/size]